“Nafile Dünya” ile bir ilke imza attık

19 Kasım 2006 Duru, ilk kez tiyatroya gitmiş. 21 Temmuz 2004 doğumlu kızım tam iki yaş dört aylıkken tanışmış sanatla. Kadıköy Halk Eğitim Merkezi’ne Uçan Adam adlı oyuna götürmüşüm yağmurlu bir günde. Hatırlıyorum da çok keyif almış sürekli el çırpmıştı. O günden beri de her zaman tiyatroya karşı özel bir ilgisi oldu. Sinema için aynı şeyi söyleyemem neredeyse beş yaşına kadar korktu bile diyebilirim. Hala da sinema mı tiyatro mu desem düşünmeden TİYATRO der. 27 Şubat 2013. Duru bu kez ilk defa bir yetişkin oyunu izledi, müzikli komedi. Yine Kadıköy’de bu kez HERŞEYE RAĞMEN ayakta kalan Duru Tiyatro’da NAFİLE DÜNYA adlı oyuna gittik anne kız. Üç saate yakın süren oyunda o kadar keyif aldı ki, kıkır kıkır gülerken oyunu mu yoksa onu mu izleyim bilemedim. Hatta bazen o kadar kahkahalar attı ki, çok bilmiş anne modeli olup “kızım sessiz gül” dememek için zor tuttum kendimi. Duru’nun ilk yetişkin tiyatrosuydu ama Nafile Dünya’nın da seyirciyle ilk buluşmasıydı dün gece.

Yönetmenliğini Emre KINAY’ın yaptığı; Emre KINAY, Ayşe ERBULAK, Selahattin TAŞDÖĞEN, Erdal CİNDORUK, Neslihan  YELDAN, Başak AKAN’ın oynadığı Nafile Dünya aslında 1969’da yazılmış, günümüze uyarlanmış bir oyun.

 

Polislik mesleğine otuzlu yaşlarında başlamış, doğruluk ve adaletten asla vazgeçmeyen bu sebeple de değişen ve yozlaşan topluma ayak uyduramayan Ramazan Komiserin  trajikomik hikayesi son derece eğlenceli bir şekilde anlatılıyor. Hafiye Karılar serisinden Çok Şekerli Ölüm ve Limoni Ölüm’ün yazarı Ayşe Erbulak sıcaklığını, halka yakınlığını bu oyunda iyice gözler önüne seriyor. Mükremin Abi’nin kankası Türbüşon’un sevgilisi olarak  tanıdığımız Neslihan Yeldan rolünün hakkını vermiş bence. Selahattin Taşdöğen sanırım gerçek hayatta da komik bir insan, hani rol gereği oynamıyor gibi geldi bana, neyse çok anlatmayım da en iyisi siz gidin görün. Bu oyuna özellikle gidin görün ama mümkünse Duru Tiyatro’da izleyin. Elimizden alınmak istenen tiyatrolara destek vermiş olursunuz hem. Söylemeden geçemeyeceğim, oyunun müzikleri tek kelimeyle muhteşem. Bora Öztoprak o kadar güzel bir iş çıkarmış ki binlerce kez alkışlıyorum kendisini.

 

 

Bize gelince, Duru oyunu çok beğendi ama elinde olmayan sebeplerden son on beş dakika uyuya kaldı. Hafta içi en geç dokuz buçukta yatan bir öğrenci için iyi bile dayandı. Umarım oyuncular fark etmemiştir en önde kestiren miniği. Ayıp olmasın sonra. Biraz sağımızda oturan Duru Kınay, benim Duru’mla yaşıt,  onun da kıkırdamaları çok hoştu bu arada.

Not: Rakamsal veriler birebirdir, ilk baba demesinden ilk 45 derecelik  açıyla oturmasına kadar her şey itinayla yazılıp saklanır. O da anne olduğunda ona verilmek üzere…