“Aşığınım, yanında olamasam da” diyor kızı Fedon için…

Bu pazar babalar günü. Söylenecek o kadar söz, yazılacak o kadar çok konu var ki babamla ve kızımın babasıyla ilgili.Fakat gel gör ki, çevremde de o kadar çok baba çocuk ilişkisi var ki takdirle izlediğim ve bunlar bir de herkesin tanıdığı baba ya da çocuk olunca kendimi bir kenara bırakıp onları yazmaya karar verdim. İşte yıllardır keyifle dinlediğim, bu vatana olan sevgisine hayran kaldığım, dostluğun, kardeşliğin, anlayışın simgesi bir baba o.  En güzel Cumhuriyet Bayramı’nı onun sahnesinde yaşadım dersem hiç de abartmış olmam. Onun sanatçı kimliğine olan saygım yanında kızı ve oğluyla olan ilişkisi de her zaman ilgimi çekmiştir. Son derece yakın, onlarla hep beraber, oğluyla motor tepesinde, kızıyla dans pistinde ve dünya tatlısı torunuyla bot üstünde kürek çekerken…Yunan müziğini bize sevdiren sevgili Fedon, bahsettiğim baba. Gece hayatının içinde olan, son derece rahat bir hayatı var gibi görünen, eğlencenin her daim içinde yaşayan Fedon, acaba nasıl bir babadır, çocuklarına karşı çok rahat, esnek, onlara hiç karışmayan biri midir yoksa bu hayatta herşeyi gördüğünden katı, tutucu mudur? İşte tüm bu soruların yanıtını almak için sözü onun dünya tatlısı çocukları Theo ve Natali’ye bıraktım. Maalesef işlerinin yoğunluğundan Theo Kalyoncu ile röportajımızı başka bir zamana erteleyip, Fedon’un Dubai’de yaşayan kızı  Natali Kalyoncu Şengezer’den Fedon’u dinledim. İşte Natali’nin gözünden ve dilinden FEDON…

Biraz sizi tanıyabilir miyiz? Babanızın yaptığı işe, müziğe yakın mısınız?

Aslinda benim alanim egitim. Türkiye’de uzun yıllar ingilizce öğretmenligi yaptım. 5 yıl once Dubai’ye yerlestim. Burada uzun zamandır hayalini kurduğum anaokulu açma projemi Arap bir ortakla gerceklestirdim.Babamin isine yakın olmaya gelirsek, aslında bir dönem babamın söylediği şarkıların sözlerini yazdim.Fakat bu bir kariyer olmadi benim icin, hobi olarak kaldı. Aslında çok güzel bir sesim olsaydı isterdim babamın izinden gitmeyi, ya da oyunculuk yapmayı ama kısmet değilmis. Bu arada mesleğime gönülden bağlıyım, eğitimci olduğuma çok memnunum.

Fedon nasıl bir baba? Klasik baba modelinden biraz farklı gibi görünüyor dışarıdan…

Tahmin edildiğinden cok daha  tutucu bir kere.Beni yeni tanıyan arkadaşlarım “aaa senin baban Fedon sen rahat çıkıp geziyorsundur “ diye düşünürlerdi fakat ne yazık ki babam gece aleminin icinden biri olduğu için ben pek serbest bir genç kızlık dönemi yaşayamadım.Bütün arkadaşlarım babalarını bir güzel uyuturlardı ama benim ki külyutmazdı malesef. “Kızım, 15 yaşında diskoteğe gidersen 20 yaşında nereye gideceksin, bütün sapmalar tatminsizlikten, doyumsuzluktan doğar “ derdi..Simdi düşünüyorum çok da haklıymış.  Bizim evde akşam hep birlikte sofraya oturulur, baba kapıda karşılanır, her gece yatmadan sarılıp öpüşülür, iyi geceler dilenirdi. Ben de tüm bunları evimde sürdürmeye çalışıyorum. Evde her bireyin odasında,kendi dünyasında olması benim açımdan aile kavramıyla örtüşmüyor. Biz geleneklere, büyüklere saygıyla büyüdük. Ama diger yandan spor arabalarla, sürat tekneleriyle, motosikletlerle de babam sayesinde tanıştım.Yani ruhu hep genc, hep dinamik bir babam oldu.Şimdi bakıyorum babamın yarı yaşında gençler televizyonun karşısında, ellerinde bilgisayar pinekliyorlar bütün gün.Hayatı yaşamıyorlar, sadece izliyorlar.Ben babamı hiç öyle görmedim.. Saat 11 oldu mu gün öldü diye söylenir hatta. Belki de  bu kadar zinde oluşunun sırrı budur.

Aynı zamanda oldukça da karizmatik, onu kıskandığınız oluyor mu?

Olmaz olur mu, cok kıskandım babamı ben. Bir dönem babamın konserlerine ben de giderdim yardımcı olabilmek  icin.Kostümlerine, repertuvarına vs. birlikte karar verirdik. Ama hayranlarına karşı anlayışlı olamadığım zamanlar oldu. Yani benden ufak kızlarin babama farklı niyetlerle yaklaşmaları gibi  durumlar bana ters gelmisti. Ben duygularını çok çabuk belli eden biri oldugum icin babamla aramızda gerginlik olmustu bir kac kez. Daha sonra kardesim Theo ustlendi bu gorevi.. Erkek erkeğe daha kolay olmustur haliyle.

Daha genç iken, ünlü bir babanızın olması sizi nasıl etkiliyordu?

Açıkçası özellikle Büyükada’da yazları her ağaçta afişleriyle karşılaşmak biraz gerginlik yaratıyordu ne yalan söyleyim. Düşünsenize bunun kaçamaği var, gizlisi var  saklısı var her an gözetleniyormus hissi oldukca komik . Arkadaslarım “ Natali dikkat baban!’ diye korkuturlardı. Şaka bir yana ben biraz çekingen davranırdım babamın adıyla anılmaktan.Babamla gurur duyardım fakat onun aracılığıyla itibar görmek istemezdim hic, hala da istemem.İnsanlarin beni tanıması, yaptığım işlerle ilgilenmesi daha cok hoşuma gider.

Fedon’un bir baba olarak tahammül edemedikleri nelerdir?

Emri-vaki! Babamın onayi olmadan kimse bir şey yapamaz. Bu adet yerini bulsun diye de olsa mutlaka babamın onayı alınması gerekir. Ben bu yasımda dahi, eğer bir aradaysak ve bir programım varsa usulen musaadesini alırım.. Bu bir terbiyedir ve bizim evde hep surer.

Eyvah!Fedon’un bu röportajdan haberi yok. Bize kızmasın emri vaki yaptık diye.

Yok yokJ Bu ona süpriz. Eminim çok hoşuna gidecektir.

Babanızla hiç anlaşamadığınız konular var mı?

Olmaz olur mu? Bir kere babamla ben iki ayrı baskın kişiliğiz. Babam, koşulsuz itaat ister , ondan habersiz izinsiz yapılan işlerden pek hoşlanmaz. Ben de aksine kafamın dikine gitmeyi seven biriyim.Sonrasında yaptığım isleri takdir etse de basta gerginlik yasanir . Mesela ben kimseye sormadan ev satın aldım yıllar once. Herkes nasıl bu kadar ciddi bir kararı bir başına verirsin demisti. Babam küstü konuşmadı benimle bir süre. Ama ister önsezi deyin, ister çılgınlık, o ev cok iyi bir yatırım oldu ve herkes yıllar sonra aferin iyi ki yapmışsın dedi. Babam da eminim içten içe benimle gurur duymustur ama zaman aldı bunu ifade etmesi.

Fedon’un Can ile arası nasıl?

Babam harika bir dede. Gerçi dede kelimesi pek babama yakışmıyor ama… Babam, cocuk ruhlu bir karakterdir, eğlencelidir, doğal bir disiplin anlayışı vardır, bakışı yeter. Bu yüzden babamın oğlumla ilişkisinden bir eğitimci olarak çok memnunum. Birlikte tekneyle gezerler, gece teknede kalırlar, sohbet ederler, motosiklete binerler. Muhtemelen oglum icin de bu cok hoş bir deneyim.Kac kişiye dedesiyle motosiklete binmek nasip olur ki?

Babanız ile yaşadığınız ve hiç unutamadığınız bir anınızı paylaşır mısınız dersem…

Üniversiteye girdigim yıl, ehliyetimi de almıştım, 18 yaşımı doldurur doldurmaz. Kıvranıyorum bir arabam olsun diye ama tık yok. O dönem haftasonları arkadaşlarla Uludağ’a giderdik .Yine böyle bir haftasonu sabah erkenden yola çıkacağız. Babam “otobüsün kalktığı alana seni ben bırakacağım” dedi. Hic olur şey mi, gece çalışmış zaten, sabahın köründe uyanıp beni bıraksın?  Ben de odamda anneme söyleniyorum, güvenmiyor mu bana, kim var kim yok kontrole mi geliyor, ne gerek var ki vs.Uzatmayım evden çıktık, küçük sevimli ama babamın olmayan bir arabaya doğru  ilerliyoruz.Size o an ki mutluluğumu tarif edemem, tabii ki önyargımdan dolayı utancımı da.. O haftasonu zaman, Uludağ’da geçmek bilmedi beni bekleyen arabamı düşündükçe.

Fedon, sizi anlatsa neler söylerdi?

“Benim kızım delidir doludur ama beceriklidir tuttuğunu koparır” derdi herhalde. “Kızımla ilgili kafam hep rahattır. O, kendini kurtarır” der babam bir de. Ben de o böyle düşünsün diye elimden ne geldiyse yaptım ömrüm boyunca.

Buradan babanıza son söz olarak ne söylemek istersiniz?

Babamı çok seviyorum ve onunla gurur duyuyorum. İyi ki böyle harika bir babam var, iyi ki böyle bir babanın kızıyım. Babalar günün kutlu olsun canım babam, seni çok seviyorum.