Adatepe Köyü ve Zeus Altarı

Kazdağları deyince akla ilk gelen isimlerden olan Adatepe Köyü ve Zeus Altarı benim için nedense hep gitmekten kaçındığım bir yer olmuştur. Çok fazla turistik olduğundan mı, orada sürekli fotoğraf çekip popüler mekan paylaşan insanlardan dolayı mı bilmem bugüne dek hiç merak etmediğim yerlerdendi.

Armağan ile 2 Kadın Anadolu için kış sezonunun ilk durağı Kazdağları olunca, rehberimiz Hüseyin Yetiştirici de rotamızı oraya çevirince bir ah dedim ki sormayın.  Yirmi beş yıldır neredeyse her yaz Altınoluk’a gidip Zeus Altarı’na çıkmamış olmaktan dolayı duyduğum utancı ancak bir kenara bırakıp bu yazıyı yazmaya başladım. Dünyanın sayılı oksijen cennetlerinden biri olan Kazdağları’nın mistik havası ve muhteşem çam ormanları eşliğinde yürüyerek ulaştığımız Zeus Altarı (altar, sunak demekmiş, sunak ise çok tanrılı dinlerde Tanrılara kurban ve adak sunulan, genellikle dikdörtgen şeklinde ve çoğunlukla taştan olan yapı demek) ) adını anladığınız üzere Zeus’tan alıyor. 360 derecelik bir görüş alanına sahip bir gözetleme kulesi burası. Truvalılara, Akalılara, Osmanlılara, Selçuklulara tam bir korunma noktası olan altara ulaşmak için Adatepe Köyü’nün girişinden yaklaşık 700 metre kadar yürüyorsunuz. Yolda size iğne uçları yere dökülmüş çam ağaçları, kuşburnu meyveleri ve bol oksijen eşlik ediyor.

Altarı görür görmez bence hemen yukarı çıkmayın önce altında 360 derece bir tur yapın ve çok farklı noktalardaki saklanma köşelerini keşfedin. Kayanın bazı yerleri oyuklarla çevrili ve buralara yatarak hiç görünmeden körfezden gelen tehlikeleri gözlüyorlarmış o zamanlarda. Altara taş basamakları tırmanarak çıkarken bir taraftan da göğe yaklaştığımı hissettim çünkü burası Edremit Körfezi’ne tam hakim bir konumda ve bir taraftan Ayvalık diğer yanda Midilli ve on iki adalar karşınızda. Gerçekten sadece bu manzara için bile gelmeye değer.

Zeus Altarı’na gelip de Adatepe’ye uğramamak ya da Adatepe’ye gelip de Zeus Altarı’na çıkmamak olmaz ve biz de hafif bir tatlı serinlik eşliğinde gün batımını Adatepe Köyü’nde yapmak üzere minik adımlarla zeytinlikler içinden köye yürüdük. Size de önce altara çıkmanızı sonra köyü gezmenizi öneririm. Taş yapının en güzel örneklerini hala yaşatabiliyor bence bu köy. Yaz mevsimi bittiği ve artık yazlıkçılar evlerine döndüğü için bence gezilecek en güzel zaman Ekim ayı. Sessizlik, huzur, insan teri, güneş kremi kokmayan hava, arada tezek kokusu olsa da ortam öyle güzel ki hiç rahatsız etmiyor. Yüzyıllar boyunca burada aşağı mahalle denen güneyde Rumlar, yukarı mahalle denen kuzeyde Türkler kardeşçe yaşamışlar. Son yıllarda özellikle mübadeleden sonra insanlar maalesef siyasetin kurbanı olmuş ve Rumlar köyü bırakıp gitmek zorunda kalmışlar. Onlar bedenen gitmiş ama ruhları ve mimarileri ile hala yaşamaktalar bu köyde. Köyü gezerken Türk ve Rum mimarisinin farklı yanlarını görebilirsiniz. Bugün bölgenin tek sit alanı burası fakat büyük şehirlerden gelip ev alarak burayı adım atılamaz hale getirmeyiz inşallah.

Zeus Altarı’nın içindeki sarnıçta, sunağın her bir yanında, yürüyüş yolunda ve köyde gördüğümüz sigara izmaritleri, çöpler, sakız atıkları, hatta bebek bezlerine akıl sır erdiremiyorum. İnsan bir hazineyi, ona miras kalan ve asla bir daha yenisi olmayacak bu nimetlere nasıl ihanet eder bilemiyorum. Kazdağları’na giderseniz Zeus Altarı’na, Adatepe Köyü’ne mutlaka uğrayın ama ne olur çöpünüzü burada bırakmayın.

Kazdağları’nda alan rehberi ve araziye uygun araçla gezmenizi tavsiye ederim ama Zeus Altarı ve Adatepe Köyü’ne kendi aracınızla da çok rahat çıkabilirsiniz, rehbere gerek duymayabilirsiniz.