Günlerdir ve hala da devam eden bir keyifsizlik hali tüm bedenimi, ruhumu sarmış durumda. Sebebi olmayan bu durum, bir de yerli yersiz eleştiri ve negatif ilgiye maruz kalınca daha da büyüyor tabii.Şunu çok net görüyorum acaba siz ne düşünürsünüz? Bir erkek başarıya ulaştıkça çevresinde kimseden olumsuz bir yargı duymuyor ya da insanlar değişmiyor ama bir kadın biraz ürettikçe, bir şeylere adını yazdırınca etrafında konuşanlar çoğalıyor, dost bildikleri yok oluyor, çoğu kimse bu başarıyı alkışlamak istemiyor. Tamam alkışlamayabilirsiniz de niye tükürürsünüz onu bir bilebilsek. Yok bunlar benim başıma gelmiyor bir arkadaşımın başına geldi de merak ettim ondan soruyorum!!!
Yukarıda saydıklarımı üstelik kadınlar yapıyor, kadın kadının başarısını çekemiyor, bir şey ürettiğinde eleştirisel davranıyor, hiç olmadı kaçıyor, iletişimden çekiniyor. Hani şimdi tebrik filan etmek gerekirse…
Neyse arkadaşım şuna üzülüyormuş, eleştiri kadar niye takdir konusunda cömert değilmişiz, olmadı derken rahatız da eline sağlık derken niye karnımızdan söylüyormuşuz, eskiden her şeyimizi paylaşan, görüşmek için can atanlar bugün niye yokmuş, falan filan, arkadaşım işte takılmış.
Arkadaşım bunları düşünedursun, dün öyle biz yazı paylaşılmış ki, bu yazıda adımın ve blogumun geçmesi beni çok onore etti doğrusu. Türkiye’nin En Eski Ve En Güncel Bloglarını yazmış Evren. Kişisel blog kategorisinde, kendi araştırdığı ve ulaşabildiği güncel bloglar çerçevesinde pek tabii. 2005 yılında yazmaya başladığım Banunun Dünyası da en eski ve en güncel bloglar arasında. Ne mutlu değil mi? Yazdıklarım, paylaştıklarım, birileri tarafından okunuyor, yorumlanıyor, kah eleştiriliyor, kah alkışlanıyor. En önemlisi de eski bir blog yazarı, yazıyor ve paylaşıyor. Blog kültürü oluşması için çabalıyor, yani Rabbena Hep Bana demiyor. Hatta sizin de bu listede olmasını düşündükleriniz varsa bana ulaşın, paylaşın diyor.
Ben de dün bu yazıyı okuduktan sonra arkadaşıma döndüm dedim ki, sen yoluna devam et. Bu hayata kimileri üretmek için gelmiştir, kimileri bakmak, kimileri eleştirmek. Bakanlar baktıklarının farkında olunmadığını sanıyor, yanılıyorlar. Eleştirenler zaten olduğu yerde sayıyor ya da başkaları üzerinden başarı elde edip, yürüdüğünü sanıyor. Sen yoluna devam et dedim arkadaşıma, inşallah anlamıştır.
Bacım, bizim yolumuz uzun, üretecek çok projemiz, gezilecek çok yerimiz, anlatılacak çok hikayemiz var… Enerjimizi ileriye taşıyalım… Biz ordan geçer gideriz, onlar sırada geleni eleştirirler yerlerinde saydığı için… Takılma… Öptüm…
Doğrusun yol arkadaşım
Banu Hanım bu durum sadece erkekler arasında veya sadece kadınlar arasında olan farklı birşey değil. “Meyve veren ağacı taslarlar” diye bir söz vardır. Bu herkes için her zaman geçerli olan bir durum. Şaşmamak gerekir. Sebebi zaten bu başarıyı elde edemeyecek kişilerin çekememezliklerini çevrelerine kendilerini haklı göstermek için başlattıkları karalama kampanyasıdır. Kadınlarla erkekler arasında sadece yöntem farkı olabilir :)
Doğru söylüyorsunuz. O zaman biz yolumuza bakmaya devam edelim, çok teşekkürler yorum için, zaman ayırdığınız için
Banu önümüze koyulan taşlar yüzünden daha yükseğe zıplıyoruz.O yüzden sen o taşlardan zıplaya zıplaya hem daha yukarıya hem daha ileriye gideceksin.
Birisi bana, sizin evde hiç kapılar çarpılmaz mı diye yazmıştı.İstediği o yani. Hadi sen oyalanma bu abuklarla, işin çok anacım, onlarla oyalanacak vaktin yok.
Çook sevgiler
Canım Lale’m, bana o kadar çok şey katıyorsun ki, zıplarken hep beraber zıplayalım
Banucum tebrik ederim ornek aldigim kadinlardan birisin, caliskansin, basarilisin, harika bir annesin. Takma kafana diyecegim ama insan bu takmadan duramiyor ki ?Her zaman yazamasam da daima takipteyim. Yolun acik, basarilarin daim olsun❤
Nuket’ciğim bu yorumlar öyle iyi geliyor ki, insan bazen gerçekten düşebiliyor. İyi ki varsın
güzel bir konuya değinmişsiniz, aynı sıkıntıları yaşayan o kadar çok ki..çünkü alkışlama kültürü yok bizlerde, hep eleştir…eleştirel düşünmeyi sadece yerden yere vurmaktan ibaret sayan bir nesil olduk…bloğunuzu beğeniyorum, emeğinize sağlık-ben de blog yazıyorum ara ara, aynı sıkıntıdan muzdaribim. yorum yazmak, dönüt vermek bunlar değerli şeyler bizler için ama anlayan az.Zaman zaman zaman..herşeye çare :) yola devam!
Öncelikle yorumunuz için çok teşekkürler. Bizler inşallah düzelteceğiz bu yaklaşımı, on kere yüz kere bin kere takdir edip birisini bile etkilesek kar. Mutlaka blogunuzu okuyacağım
yaaa Banucum böyle insanlar çok var aramızda
kıskanç ve haset ler malesef
umarım bu tür insanlar bizden uzak durur
sen harika şeyler yaparken onlar sana ancak kötü nanarla bakıp kendilerini mutlu etmeye çalışıyorlar
hiççç takılma
öptüm snei
Merhaba, blogunuzu yukarıda söz ettiğiniz “Kişisel blog kategorisinde” gördüm ve merakımdan girdim, çok kaliteli bir blog ellerinize sağlık. Ek olarak 2005 yılından bu zamana kadar aktif olması gerçekten büyük başarı, devamını dilerim.. :)
Çok teşekkürler. Kolay olmuyor ama blog benim ikinci çocuğum gibi, biraz ihmal etsem vicdan azabı duyuyorum. Çok mutlu oldum beğenmenize ve buraya yazmanıza
Banu’cuğum, elindeki meşaleyle o kadar çok kadının yolunu aydınlatıyorsun ki… Birçok yolu aydınlatan ışığın, Zaman Zaman da başka insanların, zayıf taraflarını kendine gösteren ışık oluveriyor. Bil ki, uzaktan bakan o insanlar, kendilerine tuttuğun bu ışıktan rahatsız olsalarda, kendileri için bir pay çıkarıyorlardır. Sen elinde meşalen yoluna devam et Can’ım… Bunu o kadar güzel ve naif yapıyorsun ki… Seviyorum seni ne diyeyim, böyleyken böyle işte :)
[…] Özkan Tozluyurt, “en eski ve en güncel bloglar arasındayım, ne mutlu” […]
Senden cok okurlarina ne mutlu! Devam guzel arkadasim.