Bir o kadar hareketli geçen 2012 yılının son günü tüm yıla inat bir sakinlik yaşıyorum. Hatta bigisayarı bile gün boyunca elime almadım, şu son saatlere kadar. Ne telefon sesi, ne koşturma, ne bir araba ne de kapı zili. Bir bardak çay, iki dilim ekmek hamuru kızartması, peynir, domates ile yazıyorum şu satırları. Çıtır çıtır yanan şöminenin sesi bir de sessizliğin sesi var o kadar. Kaynayan çaydanlık buhar yapmış cama şu an ve kızım adını yazıyor, aynı benim küçükken yaptığım gibi.
Herşey bu kadar yalın ve sakin bugün, hep olmasını hayal ettiğim ama bir türlü olduramadığım gibi. 2013’den beklentilerim bunlar işte; daha sakin yaşamak, kendime ve aileme daha çok vakit ayırmak, daha çok okumak ve daha daha çok yazmak, daha çok insanı mutlu etmek ve tabii bir de daha çok gülmek.
Ha bir de, 31 Aralık 2013 günü aynı bugün olduğu gibi sağlıklı ve huzurlu bitirebilmek yılı.
