Siz hiç çocuğunuzu polisiye dizilerden, bin entrika dolu sözüm ona aile dizilerinden, baş göz eden, edilen tv programlarından kaçırmaya çalıştınız mı? Üstelik bu programlar öyle çok geç saatlerde de değil yani çocukların kanal gezerken takılıp izleyebilecekleri saatte. Kaçırsan ne olur kaçırmasan ne olur diye soracaksınız bana şimdi. Kaçırsam şu oluyor, çocuk gelip okulda bu diziler konuşulurken dışlandığını söyleyip ağlıyor. Herkesin konuşacak konusu varken o konudan bihaber oluyor ve kendini kötü hissediyor. Kaçırmasam şiddet dolu olan dizlerden sonra gece uykusunda sıçrayıp ağlıyor, beyaz dizi tarzı olanlardan “çocuk aldırmak” ne demekten tutun “aldatma, iftira, yalan”a kadar yaşına uygun yanıtlar bulamayacağım herşeyi soruyor . Evlilik programlarında “babaannem de gitsin buraya evlensin” deyip kendince babaannesini baş göz emeye çalışıyor. Kaçırsam böyle kaçırmasam böyle.
Çocuk dostu medya istiyorum aslında. Bunu yetişkinler için de istiyorum.Bu kadar reaktif tutumların olduğu, bu denli negatif bir ortamın olduğu bu ülkede duygu sömürüsü yapan, şiddet içeren programlara hiç ihtiyaç yok diye düşünüyorum açıkçası.Öncelikli olarak çocuğumun yararı için onun bakış açısına uygun programların arttırılıp mümkünse yayın saatlerinin düzeltilmesini istiyorum. Geleceğin ebeveynleri olacak çocuklarımızın ruh ve akıl sağlığı için istiyorum tüm bunları. Çocuğumu medyadan uzak tutmak değil kastettiğim. Bu devirde bunun da çok sağlıklı olacağını düşünmüyorum. Benim görüşüm medyanın içeriğinde çocukların yüksek yararına dayalı düzenlemelerin yapılması gerektiği yönünde. Bilmem siz ne dersiniz?
tamamıyla katılıyorum derim.