Döndüm buradayım işte

On dört gün olmuş yazmayalı buralara, hiç merak etmedin mi ey okur? Bu kadın ne yapar, nerelerdedir, iyi midir hoş mudur?

Şimdi bazılarınızın neler dediğini görür duyar gibiyim…Sosyal medya varken benden çok da uzak değildiniz bu süre zarfında biliyorum ama o benim görünen yüzüm bir de bilseniz içimde ne fırtınalar kopuyor, ne heyecanlar yaşanıyor, ne hayal kırıklıkları oluyor.

Kitap bitti…İmza Karın tabii ki. Şimdi “ay ne çabuk” demeyin sakın çok bozulurum. Size çabuk geçmiş olabilir ama ben Edison’un ampulü bulmak için kör kuyulara kapanıp kalması gibi, aylardır kapandım kaldım. Siz beni gezerken, yerken, içerken, gülerken görmüş olabilirsiniz ama aslında ben aylardır uyumadım, yemedim, içmedim, okudum da okudum. Gelen her mektubu okudum, her birinde yaşadım, nefret ettim, güldüm, ağladım. Özünde kadının ne istediğini anlamaya çalıştım bir ilişkiden…yaşı, eğitimi ne olursa olsun tek bir ortak nokta buldum hep…

Bugün o gündü. Kitabı artık emin ellere bırakma zamanıydı. Artık raflarda yerini alması için çalışacak ekibe…

Kısa bir süre sonra da söz sizde olacak hayırlısıyla, siz ne bulacaksınız bu kitapta bakalım? Hangi mektup sizi en çok ağlatacak, hangisi güldürecek, hangisinde nefret duygularınız doruğa ulaşacak….

Şimdi benim için dinlenme zamanı kısa bir süre için…Kitabım çıkana kadar ben kitabı çıkmışları okuyacağım. İşte ilk okuyacağım kitap…Var mı okuyan var mı bana yorum yapacak olan….

Sevgiyle kalın demek geldi içimden size.