>
Bir tatlı huzur kaldı Kanada gunlerınden gerıye bır de guzel anılar. Burada hayat devam ediyor oradaki gibi. Burada gece iken düşünüyorum 
hep; oralarda birileri parkta oynuyor, gölde yüzüyor, işte çalışıyor ben yıldızları seyrederken. Tuhaf… ayrı zamanlar yaşanıyor ayrı tarihler. Ama ortak bir nokta var ki kalpler beraber, noktalı virgül konmuş dostluklarımız, içimiz acıyarak ayrıldığımız kuzenlerimiz, teyzemiz,eniştemiz ve sanal ortamdan tanıdığım ama sanki cok iyi tanışıklığımız varmış gibi hissettiğim Duygu. Sevgili Muti ve esprili eşi Hüseyin. Hepsiyle gecen güzel anlar var şimdi hatırımda tek tek. Vancouver’a yerleşen sevgili arkadaşımız Gökçen ve eşi Meral. Sanki hiç zaman geçmemiş gibi bizi sımsıcak karşılayan güzel insanlar. kaldığımız yerden kısa bir es vermişiz sanki. Sohbetine doyamadığım Gökçen, kısacık günde bize pozitif enerji depoladı, harika!!! rehberliğiyle Vancouver’ı bir gezdirdi ki anlatmakla bitmez. Ama akşam Stevenston’da güzel bir balık menüsüyle tüm günün acısını çıkarttık. İyi ki varsınız dostlar. Blogların göçebe Duygu’su..Hep yazılarını takip e
derdim ve gıpta ederdim hayatına, bakış açısına, güzelliğine.. İşte beraberiz Kanada’da. Yazdıklarından daha pozitif, fotoğraflarından daha güzel, canlı, cıvıl cıvıl. O kadar işinin arasında bize vakit ayırdılar sevgili eşi Barış ile. Dünyanın bir ucunda buluştuk Duygu’yla ve sanırım iyi bir dostluk kurduk onunla da. Bundan sonra daha çok görüşmek dileğiyle sevgili Göçebe.
hep; oralarda birileri parkta oynuyor, gölde yüzüyor, işte çalışıyor ben yıldızları seyrederken. Tuhaf… ayrı zamanlar yaşanıyor ayrı tarihler. Ama ortak bir nokta var ki kalpler beraber, noktalı virgül konmuş dostluklarımız, içimiz acıyarak ayrıldığımız kuzenlerimiz, teyzemiz,eniştemiz ve sanal ortamdan tanıdığım ama sanki cok iyi tanışıklığımız varmış gibi hissettiğim Duygu. Sevgili Muti ve esprili eşi Hüseyin. Hepsiyle gecen güzel anlar var şimdi hatırımda tek tek. Vancouver’a yerleşen sevgili arkadaşımız Gökçen ve eşi Meral. Sanki hiç zaman geçmemiş gibi bizi sımsıcak karşılayan güzel insanlar. kaldığımız yerden kısa bir es vermişiz sanki. Sohbetine doyamadığım Gökçen, kısacık günde bize pozitif enerji depoladı, harika!!! rehberliğiyle Vancouver’ı bir gezdirdi ki anlatmakla bitmez. Ama akşam Stevenston’da güzel bir balık menüsüyle tüm günün acısını çıkarttık. İyi ki varsınız dostlar. Blogların göçebe Duygu’su..Hep yazılarını takip e
derdim ve gıpta ederdim hayatına, bakış açısına, güzelliğine.. İşte beraberiz Kanada’da. Yazdıklarından daha pozitif, fotoğraflarından daha güzel, canlı, cıvıl cıvıl. O kadar işinin arasında bize vakit ayırdılar sevgili eşi Barış ile. Dünyanın bir ucunda buluştuk Duygu’yla ve sanırım iyi bir dostluk kurduk onunla da. Bundan sonra daha çok görüşmek dileğiyle sevgili Göçebe.Muti ve Hüseyin, iki neşeli in
san. Birbirlerini geç tanımış, hayatlarını kendilerince yaşamış ama yepyeni bir hayata yepyeni bir ülkede yelken açmış iki güzel kalp. Aynı gün dünyaya gözlerini açmışlar ve aynı yolda buluşmuşlar. Allah onları hiç ayırmasın çünkü ışıl ışıl gözleri birbirlerine çok yakışıyor.
san. Birbirlerini geç tanımış, hayatlarını kendilerince yaşamış ama yepyeni bir hayata yepyeni bir ülkede yelken açmış iki güzel kalp. Aynı gün dünyaya gözlerini açmışlar ve aynı yolda buluşmuşlar. Allah onları hiç ayırmasın çünkü ışıl ışıl gözleri birbirlerine çok yakışıyor.
Veeee bizi paşalar gibi ağırlayan, odalarını açan, soframızdan kuş sütünü eksik etmeyen sevgili ailemiz. Onlarla güzeldi herşey. Bizi evimizde gibi hissettiren, elimizi sıcak sudan soğuk suya sokmayan her daim yanımızda olan ve Duru’nun hayatında unutamayacağı anları yaşatan unutsa bile mutlu geçen onbesgünün hayatında cok önemli bir parça olmasına katkıda bulunan canlarım. Hersey o kadar guzeldi ki içtiğimiz kahvelerin kokusu hala burnumda.
Ama “gönül ne kahve ister ne kahvehane gönül sohbet ister kahve bahane”. Gönül ister hep yanımızda olmanızı.
