Hava kötü ben de kötüyüm diyenlerden misiniz….
Son günlerde yaşadığımız şehirde hava biraz mevsim normallerinin dışında bir görüntü sergiliyor. Güneşle girdiğimiz ilk bahar yerini yağmurlu, karanlık, kasvetli bir mevsime bıraktı sanki. Hava kapalı olunca insanlardan hep şunu duyuyoruz, “ay hava kötü ya, ben de çok depresifim”, “moralim bozuk, havadan herhalde”, “insanın hiçbir şey yapası gelmiyor bu havada”. Yani dikkat edin hava yönetiyor insanları. Hava kötü ben de kötüyüm.
İşyerlerinde havanın kötü olması, o gün çalışanların birbirine kötü davranması için bir sebep. Evde, asık suratla gezmenin nedeni hava. Öfkemizi kontrol edemememizin suçlusu da pek tabi o. Ya biz? Bu olaylarda bizim hiç mi sorumluluğumuz yok ? Bu sabah yarı açık yarı kapalı bir havaya kalktık, giyindik, kapıdan çıkarken köşede duran şemsiyeye baktık ve alayım almayım ikilemini yaşayıp, aman taşımayım pek de yağacak gibi değil dedik ve çıktık. Biraz yürüdük ve sağanak bastırdı. İlk söylediklerimiz:
-Ben ne zaman şemsiye almasam yağmur yağıyor
-Şu anneme/eşime bak,insan hatırlatır, şemsiyeni al der
-Ben ne talihsizim, şu hayatta herşey beni buluyor
….
Yani kendimiz dışında herkesi, herşeyi suçlarız. Hava suçlu, annem,eşim suçlu, hayat suçlu, şemsiye suçlu. Ama ben ASLA…Herşey benim dışımda gerçekleşiyor, ben zavallı bir kader kurbanıyım.
Yapmayın allah aşkına. Kapıdan çıkarken iki seçiminiz vardı: Şemsiyeyi almak ya da almamak. Siz seçiminizi almamaktan yana yaptınız. Seçimini yaptığımız şeyin sonucuna da katlanmak zorundayız. Hayat aslında seçimlerimizden ibaret değil mi? Bu dünyada neyi seçersek onu yaşıyoruz. İşte proaktif insan buna deniyor. Hayatın sorumluluklarını eline almış, sonuçlarını da kabul ederek yaşayan kişi. Her olaya “burada benim sorumluluğum ne, ne yaptım da bu olay başıma geldi?”diyen kişi. Proaktifler en çok “Herşeye rağmen…”sözünü kullanır. Tam tersi reaktif insan tipi ise, olaylarda hep günah keçisi arayan, kendinden başka herkeste hata bulan kişi. Ortada bir yanlış varsa, suçlusu mutlaka annesi, babası, kocası, bakkal,sistem, devlet, arkadaşı…Ama asla kendisi değil. Reaktiflerin en sevdiği kelime “Keşke..” Keşke daha iyi bir işim olsaydı, keşke daha zengin olsaydım, keşke evlenmeseydim…
Roosvelt’in harika bir sözü var: “Sizin izniniz olmadıkça kimse size zarar veremez”
Herşeye rağmen hayat güzel.
Fotoğraflar Ali Erkan TOZLUYURT tarafından Viyana’da çekilmiştir.
çok güzel bir yazı olmuş. izninle Bi’ Tutam Tuz FB sayfasına kopyalıyorum, herkes okusun.
eskiden ben de dediğiniz gibiydim. ama artık değilim :) iyiki de değilim…yaptığım herşeyin arkasındayım yaşasın hayatttttttttttttt :)
Yaşasın Nurşennnnn