Her yaz Altınoluk’ta denizde yüzerken, karşımda ikiye yarılmış vaziyette bir manzara sunan Şahinderesi Kanyonu’nu yakından görmek İki Kadın Anadolu gezimize kısmetmiş. Denizden öyle heybetli öyle büyüleyici görünür ki kanyon, hiç ulaşamayacakmışsınız gibi uzakta, yarım saat yürüyüp oturacakmışsınız gibi yakında… Oysa Türkiye’nin geçilemeyen ikinci kanyonu imiş. Yani Şahinderesi Kanyonunda gezilmiyor, sadece seyir parkuru terasında yürüyüş yapabilir ya da büyüleyici manzarayı izleyebilir, fotoğraf çekebilirsiniz.
Kazdağları’ndan gelen bol oksijenli temiz havayı Edremit Körfezi’ne dağıtan aynı zamanda denizden aldığı iyot kokulu havayı da dağlara doğru taşıyan bir baca görevi görür, kanyon. Bu nedenle de Edremit’in bacası denirmiş, buraya. Dünyanın en güzel iklimine sahip, 21.450 hektarlık alanın içerisinde yine dünyanın en zengin florasına sahip Kazdağları Milli Parkı’nın batı sınırında bulunan Şahinderesi Kanyonu’na giderken alan kılavuzu almayı ihmal etmeyin. Şu anda kılavuzsuz çıkmak serbest olsa da çok tehlikeli ve bu zamana kadar çok fazla ölüm, kaybolma vakası yaşanmış.
Kanyona giderken görmeniz gereken yerlerden biri de Ayı Deresi. Özellikle yazın giderseniz yanınızda mayo bulundurun sonra pişman olursunuz. Yeşilin her tonu, doğal yürüyüş yolunun her an karşınıza çıkardığı şifalı bitkiler (kesinlikle koparmayacağınızı biliyorum), serin ve berrak su, doğaya çok az merakı olanı bile doğanın tutkunu yapar. Bence Ayı Deresi, Kazdağları’nın gizli cennetlerinden biri.
Tahta merdivenler ile indiğimiz derede Armağan ile hangi köşede fotoğraf çektirelim diye düşünürken bir de ne göreyim, benim yüksekten, uçurumdan, kaya üstünde gezmekten korkan yol arkadaşım neredeyse yüksek atlama yapacak.
İşte doğanın terapisi, ilaçsız, doktorsuz korkuyla başa çıkma. Henüz unutkanlığa bir çare bulamadık, taş üstünde bıraktığım güneş gözlüğümü, geri dönüp hayatta bulamazdım. Her yer birbirine benziyor, her ağaç aynı, her yol aynı. İşte alan rehberi ile gezmenin bir avantajı daha, her yeri avucunun içi gibi biliyor, beş dakikada dereye inip gözlüğü bulan Hüseyin Yetiştirici bu gezimizin de başkahramanı idi kısacası.
