Mutlu son

Ekim ayının sonuna geldik. “Nasıl yani” diyorsunuz değil mi? Eh benim için yarından itibaren ay sonuna kadar tatil var da ondan. 1 Ekimden 12 Ekime kadar olan süre ise değil 12 gün sanki 12 ay çalışma gibi geçti benim için. Önce DEHB, Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu semineri, ardından İmza Ben duyurusu, Duru’nun 4.sınıf ders düzenine alışması, kendi işimle ilgili yaptığım eğitim çalışmaları, İmza Karın programları ve bugün İmza Karın söyleşisi. Arada yaptığım çerez işleri sayıp da aklını karıştırmayım sevgili okur. Gerçekten yoruldum ama hiç şikayetim yok çünkü mutlu yorgunluklar bunlar. Manevi kazancımın ise ölçülebilmesi mümkün değil.

Hani bazı günler vardır, fiziken artık bitmiş durumdasındır, yorgunluktan adım atacak halin yoktur ama ruhen neşe saçıyorsundur ve “hadi gelsin bütün işler hepsini yaparım” dersin. İşte öyle bir gündü bugün. Günlerdir heyecanını yaşadığım Kadıköy Belediyesi’nin organize ettiği İmza Karın Söyleşi ve İmza Günü tek kelimeyle harika geçti. Sabahında sevgili Lale Manço Ahıskalı ile TV8 Erken Baskı Programı’na yine canım arkadaşım Özge Uzun’a konuktuk. Özge’cim o insanın içini ısıtan kalbiyle karşıladı bizi ve harika bir program oldu. Program çıkışı ancak eve uğrayıp üstümü değiştirecek vaktim vardı. Caddebostan Kültür Merkezi’ne gidip salonu hazırlamam gerekiyordu. Salona geldiğimde bir telefon geldi ve bana Beyaz Fırın’dan bir paket gelmişti. “Benim siparişim yok” dedim ama “internetten adınıza paket var” dediler. Allah allah çiçek olsa anlarım da kim imza gününe pastaneden bir  şey yollar. Paketi açtığımda gördüklerim…

İnsanın böyle arkadaşları olursa hiç kendini mutsuz hisseder mi? “Sen şimdi öğle yemeği yemeye vakit bulamamışsındır” diye bana bu paketi yollamış teknolojikanneler. Gerçekten o kadar mutlu oldum ki, daha değerli bir hediye olamazdı.

Havanın çok güzel olmasına, uzun bir tatilin ilk günü olmasına rağmen 3. Kat B salonu dolup taştı. Hem İmza Karın yazarlarından gelenler, hem afişleri görüp ziyaret edenler hep birlikte harika bir söyleşi yaptık. Üçüncü kitabı duyurur duyurmaz ilgi çok fazla oldu. Lale Manço Ahıskalı, İlkim Karaca, Engin Akgürgen ve ben söyleşi konuklarıydık ama 128 kadının yüreği biliyordum ki bizimleydi. Ankara’dan bizi hiç yalnız bırakmayan yazarımız Hafize Şentürk Süalp, İmza Kızın’dan bu yana hep bizimle olan Emine Gönel, Funda Erkoç, Şahver Koçulu, Sabriye Sezgin Birben, Emel Gönenç, Evren Özalkuş, Armağan Portakal, Aysel Özkan, Ece Banu Ozan da gelebilen yazarlarımızdı.

Söyleşi sırasında en çok ilgimi çeken katılımcı beylerin soru sormaya çok istekli olması idi. Hepsi ilişkiler hakkında bize sorular yönelttiler. Tabii biz konunun uzmanları olmadığımızdan kendi kişisel görüşlerimizi açıkladık ama şurası çok güzel ki, beyler de bu konularda gelişmeye ve bir şeyler duymaya çok istekliler.

Kadıköy Belediyesi Caddebostan Kültür Merkezi’nin düzenlediği bu etkinlik için gerçekten sınırları içinde yaşadığım belediyem ile gurur duydum. Böylesine güzel insanları tanıdığım için yaradana şükrettim ve en önemlisi bu dünyadan göç etmeden 12 Ekim’i hayatıma güzel bir şekilde dahil ettiğim için, bugünü seçtiğim ve eğrisiyle doğrusuyla yaptığım seçim için kendimi tebrik ettim.

Başta da dediğim gibi 17 gün buralarda olmayacağım aslında çok üzgünüm çünkü yine sürece dahil olduğum Bumerang Blog Ödülleri halk jürisi başladı ve ben adayım. Yani herkesin oyuna ihtiyacım var ama buralarda olmayacağım için ilk 15 günü kaçıracağım. Sizlerden oy isteyecektim halbuki. Döndüğümde açığı kapatırız değil mi?

Uzaklara gidiyoruz ailece, bir süre yazı yazamayacağım büyük ihtimalle. Bırakın yazmayı internet bağlantımız bile olmayabilir bu süre zarfında. Şimdilik sizi bugünün fotolarıyla baş başa bırakıyorum ve Kurban Bayramınızı kutluyorum.