>Şimdi okullu olduk

Başlığa bakıp da aldanmayın o kadar da okullu olmadık.Bizim küçük hanım bu hafta sonu okula başladı yani okul demek doğru değil aslında Kindyroo’ ya başladı ama çok artistik geliyor bana bunu demek. Efendim haftada bir kez sadece 45 dakika gidilen bir yer burası. Şimdi aklınıza oyun grubu gelecek ama değil. Açıkçası kızımı bir yandan artık şu moda olan oyun gruplarına başlatmak istemekle beraber ne yalan söyleyim biraz da çekiniyordum. Birincisi öyle sadece çocuklarla oyun oynamaksa amaç, zaten Duru’yu her zaman ben parka, çocuklu mekanlara götürüyorum, ikincisi öyle onlar oynarken annelerin bir araya gelip de mıç mıç konuşmaları da çok kulağıma hoş gelmiyor..Kindyroo’nun iki ay önce broşürünü görünce çok istemiştim Duru’yu götürmek ama fırsat bu hafta sonu geçti elimize ve anne baba kız üçümüz gittik. Gerçekten de umduğumdan güzel bir mekan ve en güzeli 45 dakika boyunca çocuklar anneleriyle birlikte aktivitelere katılıyorlar. Bu aktivitelerin içinde neler yok ki, atlama, zıplama, kayma, çarşaf kaldırma, eşyayı bulma ve daha bir sürü aktivite. Kindyroo bir anaokulu,kreş veya jimnastik salonu değil. Yaş durumuna göre oluşturulan küçük gruplar haftada bir gün 45 dakikalık sürelerde uygulamalı olarak hizmet alıyorlar. Gelecekteki eğitim ve öğretim döneminde gerekli olacak kapasiteyi arttırabilmek için hazırlanmış programlar, entegrasyonu geliştirecek şekilde dizayn edilmiş özel ekipmanlar ile uzman eğitmenlerce uygulanıyor. Avustralya’da doğarak dünyaya hızla yayılan ve 90’ı aşkın merkezde faaliyet gösteren Toddler Kindy Gynbaroo Pty.’ye ait 0-5 yaş arası erken çocukluk döneminde, fiziksel ve beyin gelişim potansiyelini arttıran ve en üst seviyede tutulmasını sağlayan International Neuro-Education Programını ülkemize uyarlamışlar. Bence çok da güzel olmuş.
Gelelim bizimkine; önce 45 dakika boyunca çorapsız, yalın ayak olmak çok hoşuna gitti. Çünkü programda çorap giymek yok. Aletleri görünce çıldırdı hele bir de müzik çalınca hiç dayanamadı. Yalnız herkesin ayakkabılarını bir torbaya koyup sonra da herkesin kendi eşyasını bulup seçme oyununda Duru bütün ayakkabıları “benimmm” diyerek sahiplenince epey şaşırdım.

Duru’yu böyle yaşıtlarıyla oynarken ve eğitmenlerin kontrolünde görünce çok duygulandım;kızım bayağı büyümüş demek ki. Ben kendimi şanslı görüyorum aslında imkanlarım da elverdiği için şansın yanında tercih de denebilir. Çünkü Durunun herşeyini onunla paylaşma şansım oldu. İlk yürümesi, ilk mama sandalyesine oturması, ilk dişi…Bunların hepsini ilk ben yaşadım onunla. Şimdi de sabah erkenden kalkıp anne-kız kahvaltı etmemiz(saat sabahın 7 sinde ve hafta içi hafta sonu fark etmiyor düşünebiliyor musunuz?), güne onunla uyanmak, anne-kız banyo keyfimiz, babamız iş için şehir dışında olduğunda akşam dışarı kaçamaklarımız ve klasik Durunun oyun parklarında vakit geçirmesi, beraber tatillerimiz. Şimdiden çok şey paylaşıyorum kızımla. Zor olmuyor mu, bazen çok bunaldığım da oluyor ama onun içten bir sarılması herşeyi unutturuyor. “Çocuk da yaparım, kariyer de.” Benimki bu mu bilemem çünkü işten çok fedakarlık ettiğim oluyor kızım için ama imkanlar elverdiği ve ben bunu seçtiğim için. En azından birkaç yıl daha.

Şimdilik cumartesi günleri 10:50 – 11:30 arası Kindyroo’dayız bizi izleyin.